25

Elke ochtend, als ik de trap af kom, zie ik  haar zitten door het glas van de kamerdeur. Daar wacht ze op me. Reikhalzend kijkt ze naar me uit, zittend op haar wollige witten dekentje, dat dekentje dat ik speciaal voor haar kocht.
Ik open de kamerdeur en hopla,  daar is ze al, kopjes gevend tegen mijn voeten. Babbelend, miauwend, blij. Staartje 'up'. Alvast trippelend richting etensbakjes. Maar ik wil eerst even lekker kroelen met die ouwe. Ik masseer haar stramme ruggengraat, wrijf door haar nog prachtige grijs gestreepte pelsje. Dat vindt ze zo fijn dat ze zich even af laat houden van haar exercitie richting etensbakjes.
Nog voordat ik zelf ga ontbijten, verzorg ik mijn ouwe dibbes. Een klein beetje zacht voer, een schoteltje melk. Niet teveel, ze mag niet dik worden. Tevreden spinnend werkt ze haar maaltje weg. Daarna wil ze altijd heel eventjes naar buiten, want er moet gepoept en geplast worden. Hup, de kou in. Snel staat ze echter alweer voor de schuifpui en kijkt me indringend aan: 'Miauw! Snel, naar binnen graag.'
Gehoorzaam sta ik op en laat haar er weer in. Ik drink nog even 'n kop thee en daarna gaan we samen naar boven. Zij voor me uit, ze weet al precies wat er gaat gebeuren. Terwijl ik mijn badjas aan het haakje hang en m'n sloffen uitschop,  inspecteert zij de badkamervloer. Plasjes water van vorige badderbeurtjes lebbert ze gretig op. Ouwe poezenbeestjes hebben vaak dorst, namelijk. Ik draai de douche alvast aan en ze schiet de cabine in. Ze geniet eventjes van de vochtige warmte, maar als ik binnen stap, trippelt ze snel weer naar buiten en wacht voor de glazen deur tot ik klaar ben. Volgens mij geniet ze elke ochtend weer van de liedjes die ik sta te schallen. Ze blijft in elk geval braaf zitten luisteren.
Na het baddergebeuren kuiert ze met me mee, van kamer naar kamer. Ze kijkt toe hoe ik me aankleed, het bed opmaak, kleding opruim. Ik onderwijl houd hele verhalen tegen haar. Als al deze ritueeltjes achter de rug zijn, lopen we samen naar beneden. Ik ga koffie zetten. Snorro gaat alvast op haar dekentje liggen. Muziekje aan, kachel ietsje hoger, sfeertje bouwen. Dan slaapt ze zo'n beetje de hele dag, in de warme, zonnige huiskamer.
Dit jaar wordt ze 25, mensen, maar ze geniet nog zo van haar leventje, ik denk dat ze er nog wel een jaartje of wat aan vast plakt.