'Wat zit daar nu voor mijn rechterooghoek? Aan de binnenkant, naast mijn neus. Een vleeskleurig vlekje?' Met mijn vingers vergroot ik het beeld op het schermpje van mijn phone. En nog meer tot ik bijna alleen mijn oog en het vlekje in beeld heb. 'OMG! Dit is niet waaaaaaar! Dat is helemaal geen vlekje, dat is... dat is... dat is een overhangend ooglid!!'
Verstomd staar ik naar het beeld, gedachten razen door mijn hoofd. Dan laat ik de phone voor wat het is en ren naar boven. Naar de badkamer. Daar houd ik mijn hoofd tot vlak voor de spiegel en draai en draai. Licht voluit. Fel wit-geel schijnsel nu op mijn hoofd, ik draai naar links, kantel, draai heel langzaam mijn hoofd naar rechts. Kantel terug. 'Nee, zo zie ik helemaal niks. Geen overhangend ullevelletje te zien.' Een test! Ogen even helemaal opengesperd en daarna met kracht dicht knijpen. En weer open en... oh la laaaa. Tja. Ja, beide oogleden reageren wat traag met liften. Als luxaflexgordijntjes die heel langzaam opgetrokken worden.
'Het is begonnen, Venus. Het. Is. Be-gonnen. Je oogleden gaan hangen. Vind je het gek. Familiekwaaltje tenslotte.'
Beneden gekomen zet ik een flinke bak troost en klik de PC aan. Even googlen dan maar op: ooglid, hangend, correctieve ingreep, kosten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten