'Kom', dacht ik, 'laat ik eens gek doen. Ik kook al zo lang dezelfde dingen. Ik schaf me wat kookboeken aan. Laat ik beginnen met een (tweedehands) boek van Jamie Oliver.'
Bol.com maakte zijn naam weer waar: binnen een dag had ik het boek in huis. Gretig scheurde ik het papier los en begon te lezen in 'De essentie van het koken.'
Ik hield pen en papier bij de hand, dan kon ik meteen alle ingrediënten van een lekker recept noteren. Ik sloeg het boek open op een willekeurige pagina en begon te lezen.....
'Neem de kreeft mee naar huis en leg er een natte doek over, doordat het donker is gaat het beest slapen. Laat het water aan de kook komen en stop er, pas als het heftig borrelend kookt, de kreeft in. Zijn kop het eerst. .....' 'Slik'
'Nu heb je een scherp mes nodig (een zaagmes is goed). Leg de kreeft op een plank, met zijn staart van je af. Er loopt een lijn over zijn rug naar zijn kop. Zet de punt van je mes vlak achter de ogen en splijt de kreeft naar voren open....... ' 'Kuch'
'Het eten van kreeft is een gezellige aangelegenheid........' 'Nou' .... 'Ik vind het niet nodig om de kreeft voor het koken met een mes te doden, omdat de kreeft onmiddellijk sterft als hij met kop in het kokende water geduwd wordt.' 'Zo' ...... 'Bovendien moet je er handig in zijn om de kreeft op de juiste manier met een mes te doden, anders wordt het een martelpartij. Ik denk ook dat het minder lekker is als je de kreeft eerst doorboort, omdat er dan een deel van de heerlijke sappen in het water terechtkomt.' 'Oh, nou, tja.'
Ik sloeg het boek dicht, pakte mijn boodschappenkar en kuierde naar de Appie. Vegetarische schijven dan maar weer, met sla en pasta.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten