Ze heeft de stoeltjes keurig naast elkaar gezet. Prachtig staat het! Wat heerlijk thuiskomen zo! Alles zo lekker opgeruimd en een vloer die me tegemoet glimt. Ik snuif en ruik schoonmaakmiddel. Verrukkelijk! Het ruikt weer fris en rein.
Ook de keuken glanst, het aanrecht is helemaal schoon en opgeruimd. De WC oogt super-clean, het ruikt er lekker naar WC-Eend. De traptreden zijn stofvrij en geboend! En boven is ook alles strak gepoetst. De badkamer spiegelt me tegemoet! Alle vloeren in huis zijn schoon, glanzend schoon, ook op zolder.
Zuchtend van genot trippel ik door mijn huis. Elke week op donderdag herhaalt zich dit ritueel. Ik verheug me er al bij voorbaat op, op de thuiskomst. Trek ik rond vijf uur mijn jas aan om kantoor te verlaten, dan denk ik: 'Ooooh jaaaah, lekker, donderdag, de schoonmaakster is geweest!'
Wie had dat ooit gedacht, dat ik zo'n luxe beestje zou worden wiens huis wordt gekuist door iemand anders. In mijn jongere jaren was ik daar altijd fel op tegen, vond ik iets voor uhm... VVD-ers. Rechtse snobs. Uitbuiters. Vroeger.
En dan nu: wat is het heerlijk, als je zoals ik, fulltime werkt en je huis zo lekker schoongemaakt en opgeruimd wordt. Door een ander. Elke week weer. Zodat ik in het weekend gewoon leuke dingen kan doen in plaats van poetsen en boenen? Wat ik toch al nooit deed, maar daarover 'n andere keer maar weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten