Zorgelijk bekijk ik mijn spiegelbeeld, haal een hand door mijn haar dat door de Spaanse zon zo geel als een stuk jong belegen kaas werd. 'Ik ben een echte Benidorm Bastard geworden, joh.' Mijn man knikt bevestigend. 'Het is echt geen gezicht, Venus, je moet er thuis wat aan doen.' 'Okay. Alles gaat eraf en ik laat het niet meer kleuren. Ik laat het lekker grijs worden!' 'Okay. Uuuhm, grijs,' zegt hij verbaasd. 'Ja, grijs. Het is over nu! Basta! De schaar erin. Geen verfkwast meer! Als we weer in Nederland zijn laat ik het meteen doen.'
Mijn kapster is het direct met mij eens. 'Prima idee', vindt ze. Ze knipt mijn haar in een vlotte korte coupe. Want als 't dan toch grijs mag worden, dan moet het wel een pittig koppie zijn, vinden we. Niet van dat nikserige halflange grijs-blonde haar. Ik heb een voorbeeldje mee van hoe het mag worden; een heel stoere en een iets minder stoere. Het wordt de laatste maar als ik wil kan ik het lekker overeind kammen en wordt het alsnog vet stoer. Op mijn verzoek gaat er toch wel een klein beetje verf door dit keer, niet meer blond maar grijs. Een coupe silver in plaats van coupe soleil.
Het staat me perfect, al zeg ik het zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten