AL

Het is me wat, een achternaam te dragen die uit slechts twee letters bestaat. Het leidt nog weleens tot geworstel met het invullen van digitale formulieren. Zo'n korte achternaam, dat pikt men niet. Hup, dan voeg ik er gewoon een lettertje aan toe. Dat doe ik al jaren zo en het werkt altijd.
Ook aan de grapjes als reactie op mijn naam ben ik de afgelopen 55 jaar wel gewend geraakt. Vaak zorg ik dat ze voor ben - want zo origineel zijn ze niet - en roep ik: 'Ja! Aa. El. En dan houdt het op. Twee letters, that's All.' Dan lach ik alvast zelf maar zo'n beetje. 'Kort maar krachtig, he? ALles zit erin.  Net als ik zelf: kort maar krachtig.' En nog zo wat van die flauwe geintjes.
Soms zijn de opmerkingen van anderen verrassend. 'He, ben jij het echt? Ik had aan de telefoon gedacht dat je Chinees zou zijn. Door die achternaam van je.' Of: 'He, ik dacht er komt vast nog iets achteraan.' 'Ja, Fatah misschien? Zou goed bij mij passen, Fatah.'
Ooit heb ik online contact gelegd met een man met dezelfde achternaam. Hij had uitgezocht waar onze achternaam vandaan kwam. Vermoedelijk stammen we af van bewoners van het (verdwenen) vissersplaatsje Al in Noorwegen. Ten tijde van de walvisjacht kwamen de 'Allen' naar Nederland en streken hier neer. Dat verklaart het naar verhouding groot aantal Allen in de Zaanstreek. En de grote liefde voor het vissen die genetisch overgedragen moet zijn. In elk geval op mijn vader en een paar neven van me.
Ik kom hier op omdat ik vanmorgen las dat een naamgenoot overleed. Een bijzondere man die veel voor de Nederlandse tv heeft betekend. Kor Al. Bij het artikel staat een hele lijst van programma's waar hij bedenker van was of waar hij de regie over had. Dat heeft hij toch maar mooi Al-lemaal op zijn naam staan.