Marktplaats op Facebook. Nog nooit iets gekocht via Marktplaats op Facebook, maar soms kijk ik er wel op. Wie weet vind ik er dat mooie houten tuinbankje voor in de voortuin. Of die antieke kledingkast voor in mijn slaapkamer. Of vind ik iets decoratiefs voor in huis.
Maar zulke dingen vind ik er nooit. Wel heel veel andere dingen. Zoals een nog nieuwe keukenkast, fineer, die met spoet weg moet. Spoet? Ja, spoet. Of, die nog bijna nieuwe bank die nog in goede staat verkeerd. Verkeerd? Ja, verkeerd.
Ontluisterende foto's ook. Twee hoge spiegels waarin je de huiskamer van de verkoper ziet weerspiegeld. Het is er een grote rommel en erg stoffig. 'Laat maar zitten, die spiegels', denk ik dan.
Of dat lantaarntje, voor 15 euro. Met inhoud, staat erbij. Er staan twee stompe, deels afgebrande, kaarsen in, opgeluisterd door een paar plastic dennen-takjes. Dat roept vragen op. Bij mij althans. Waarom moet ik die inhoud ook kopen? Denkt de verkoper dat die 15 euro anders teveel gevraagd is? 'Vooruit, dan geef ik die kaarsen er gratis bij. Plus die twee plastic takjes.' Zou hij dat denken? Maar ik denk: 'Nou, laat maar zitten dan, straks zit ik met die kaarsen en die takjes, moet ik thuis die rommel weggooien.'
Elke keer klik ik 't toch maar weer weg: Marktplaats op Facebook. Nog nooit iets gekocht via Marktplaats op Facebook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten