Met enige moeite sluit ik het lange zware gordijn van mijn pasruimte en ontkleed mij tot aan mijn shapewear. Jurkjes aan de haak. Ik pas er een; die staat me goed. De ander niet. Die zit te krap. Terwijl ik me daar uit wurm krijg ik erg in het gesprek voor mijn gordijn. Daar zitten twee vrouwen van eind veertig, begin vijftig Twee zusters, zag ik, beiden met kort, zwartgeverfd haar en eenzelfde stevige bouw. Ze praten tegen een andere vrouw, een jonge vrouw zo aan haar stem te horen. Ik hoor haar voor mijn hokje heen en weer lopen. 'Meid, die staat je goed. Sexy. Net Kim. Kim Kardashian, hahaha. ' 'Nou! Mam! ' 'Ja, je hebt mijn billen, ze zijn net zoals de mijne. Ik heb dikke billen. En dikke borsten.' 'Dikke borsten, mam? Grote borsten!' Moeder lacht. Haar lach gaat over in een rokershoestje. Haar zuster lacht en hoest mee.
Na een kleine minuut hoor ik het gordijn naast mij weer openschuiven. De Kim Look-a-like draait voor haar moeder en tante. 'En?' 'Ja, die moet je nemen! Staat je perfect en helemaal geen liplezen, deze broek.'
Ik giechel en zie mezelf weerspiegeld, draag nu een rood jurkje met wijde rok. 'Gelukkig', denk ik, 'in zo'n jurkje is het zeker geen liplezen. '
Jaren geleden hoorde ik dat woord voor het eerst in die betekenis, liplezen. Ik begreep het eerst niet eens. Soms ben ik een tikkie onnozel.
BeantwoordenVerwijderen