zaterdag 21 oktober 2017

OVERHEMD

Hij was wel vaker lang weg, zelfs eens een jaar achtereen, maar toen bleef zijn kamer ingericht. Wachtend op zijn terugkeer. Nu is zijn kamer leeggehaald. Definitief. Stil en leeg is het er, alleen zijn luchtje hangt er nog.
Zijn kledingkast nam hij niet mee. Er hangen overhemden in die weg mogen. 'Klusje voor mamma', zal hij gedacht hebben toen hij gisteren vertrok.  Ik pak er eentje uit, de donkerblauwe die we ooit samen bij de Bijenkorf kochten. In 2009, toen ik de TwitterDiscoParty organiseerde en hij zo lief was mij te helpen op de dag van het feest. Samen kochten we nog allerlei spulletjes in de Utrechtse binnenstad. Toen we tijd overhadden, struinden we door de Bijenkorf en mocht hij van mij een paar mooie overhemden uitkiezen. Waaronder deze donkerblauwe van een deftig merk. Daarna dronken we thee 'met taartjes' en toen dat op was, togen we met wel tien tassen vol slingers, plastic champagneglazen en nog meer feestelijke rommeltjes, naar de feestkelder aan de Oude Gracht.
Een mooie, vrolijke tijd was dat. Met een zoon die trots op me was. Is hij nog, alhoewel hij me nu inmiddels wel een beetje oud begint te vinden. En zoons van ouder wordende  moedertjes, verlaten het nest. Zo gaan die dingen nu eenmaal.
Ik hang het overhemd terug, sluit de kast en verlaat de kamer. Dat weggooien van zijn achtergebleven kleding komt een andere keer wel. Eerst maar een kopje thee zetten voor mezelf.