zondag 30 augustus 2015

SUCCES

'Zullen we lekker 'n ijsje nemen?' 'Is goed', zegt mijn man en gaat op de ronde stenen bank bij de stranduitgang zitten. Ik onderwijl haal twee oubliehoorns met een toeter softijs.
In de tien stappen terug naar mijn man, begint het ijs al een beetje te smelten. 'Snel hoor, goed doorlikken.'
We voegen de daad bij het woord en likken eerst het smeltende ijs van de bovenkant van de oubliehoorn. Krijgen ijs op onze wangen en vegen het weg.
Dan komen er kindertjes in zicht; twee jongetjes aan de hand van hun moeder, lekker landerig na 'n dagje strand. Ze ogen warm en dorstig. Ik neem grote likken van de toeter ijs en heb direct succes. Ze lopen meteen te likkebaarden en kijken met grote ogen naar mij en mijn man. Of eerder: naar onze ijsjes. 'Mmmm', ik neem nog een paar likken en smikkelsmek 'n beetje na. Kijk schuinsweg vanachter mijn ijsje naar de jongetjes die nu omgedraaid lopen om mijn ijsje maar goed te zien. Ik glimlach liefjes, zo van: 'lekker ijsje he?'
'Mam, maaaaam, mag ik 'n ijsje? Ja mam, mogen we 'n ijsjeeeeeh?' 'Jongens! Doorrrrlopen! Nu!
Ik draai me naar mijn man en giechel.

woensdag 26 augustus 2015

HUFTERIG

We tuffen door het zonovergoten West-Friesland. Stoppen dan weer hier, dan weer daar. Wandelen een uurtje langs akkers en weilanden,  spreken een paar wandelaars, scharrelen over een kleine oeroude begraafplaats achter een even oud kerkje, lezen de namen op de stenen - 'Echt namen van hier, he?'  -  en bekijken de wonderschone huizen in de dorpjes zelf. En zetten veel, heel veel op de kiek.
Eind van de middag strijken we neer in Nibbixwoud, bij een bakkerij met een terras voor de deur. We bestellen en nemen plaats aan een van de twee tafels, in het zonnetje, met uitzicht op alweer zo'n prachtig kerkje. Er passeert een jongen met een hond. 'Hallo', zegt hij. 'Hallo', groeten we terug. We verwonderen ons over de vriendelijkheid van de mensen hier.
De bakkersvrouw - een kloeke dame - brengt ons koek, taart en thee. Voorzichtig manoeuvreert ze om ons heen. Eerst de thee voor mijn man, daarna die voor mij. Bijna op haar tenen balanceert ze om maar niet te morsen. 'Dankjewel', zeggen wij, ''t is even een gedoetje he?' 'Ja, voor die thee ben ik altijd 'n beetje hufterig. 't Is zo heet, dat kokende water.'
Er stopt een Mercedes, de bestuurster stapt uit. Dure jurk, glinsterende sieraden; een rijke boerenvrouw. 'Zo ho, een lekkere moorkop', roept ze als ze ons passeert. De bakkersvrouw loopt achter haar naar binnen. Ik zet de moorkop aan mijn mond.

maandag 24 augustus 2015

PLUS SIZE

Nou had ik al een aardige snoeptafel maar door de overgangsjaren heen is die uitgedijd tot een soort van, tja hoe zal ik het eens zeggen: een dinerbuffet, zoiets?
Geen ontkomen aan: er moest nieuwe lingerie aangeschaft worden. Ter inspiratie zocht ik op Pinterest naar mooie lingerie voor 'n maatje meer. Lingerie Plus Size, zo heet dat. Ik vond gelukkig prachtige voorbeelden; fijne lingerie getoond door modellen waarvan ik dacht: is dit nu Plus Size? Zo zien alle rijpe vrouwen er toch uit?
Afijn, ik legde een Pinterest-mapje aan dat ik inmiddels bijna dagelijks aanvul met nieuwe foto's. En bijna dagelijks melden zich volgers zoals : David, Thomas, John, Ernst, Henk, Guillermo, Li Hui, Gerard, Ludwig... Juist: allemaal mannen.
'Het is toch ook prachtig, Venus', antwoordde mijn man toen ik hier mijn verbazing over uitsprak.
Ik knikte en dacht er het mijne van.

zaterdag 15 augustus 2015

SUKKEL

Struikelend zeult hij zijn zwaarbepakte fiets naar binnen. Anderen op het balkon van de Sprinter stappen achteruit om hem door te laten; de dikke man in driekwart korte broek met halfhoge kousen en sandalen.
De man draait zijn fiets naar rechts en knikt met zijn hoofd naar iets boven twee vrouwen tegenover mij.  Net als ik zitten zij op een klapstoeltje. De vrouwen kijken verbaasd: wat bedoelt die vent? Nogmaals knikt de man naar iets boven hen. Daar hangt een plaatje waarop staat dat die hoek van het balkon bestemd is voor het plaatsen van fietsen. 'Zal best', denk ik, 'maar iedere sukkel weet dat je in de spits niet met je fiets mag reizen in de Sprinter. Alleen met een vouwfietsje die je dan ook daadwerkelijk op vouwt.'
De vrouwen staan op. De een loopt het gangpad van de coupe op en blijft daar noodgedwongen staan. De ander komt pal naast mij zitten. De dikke man kijkt tevreden. Als hij zijn fiets tegen de drie klapstoeltjes plaatst, ruik ik zijn ongewassen-T-shirt-zweet.

zondag 9 augustus 2015

WORK OUT

Slijtage! Och, jeetje, mijn lijf verslijt. In alle hevigheid dringt het tot mij door als ik lees wat er op de foto van mijn rug is te zien. Een paar versleten tussenwervelschijven en Ischias. Vandaar die pijn en stijfheid en die gevoelloze grote teen links. En oh ja, ik hang ook nog een beetje naar links, vanwege een lichte vergroeiing in mijn wervelkolom. Tenslotte lees ik ook nog iets over facetartrose. Dat woord moet ik drie, vier keer herlezen. Fa-cetartrose... face-tartrose... facetart-rose... wat staat daar toch? Ach: artrose maar dan met facet ervoor.
Wikipedia helpt mij verder bij de vertaling van al die medische termen. Daarna klik ik door en bestel een Hometrainer. En een Crosstrainer. De zolder wordt definitief ingericht tot mini-sportschool. Ik pak mijn knip en koop een map bij de Hema. Thuis gekomen schrijf ik daar op: Work Out 2015 - 2016. Ik werk de pijn er uit!