#schoonaandehaak

'Nee! Zo kan 't niet langer. Dit is toch geen gezicht! Die benen! Die reet. Die bolle kop en dikke nek. Zo stijf in de heupen. Wat een ouwe doos.' 'Nee. Ik dan. Ik zie er uit als een ouwe dikke kerel. Met een dik hoofd, met zo'n brilletje op mijn neus. Moet je kijken hoe ik erbij zit! Getver. We moeten d'r wat aan doen.' 'Yeah, we moeten d'r wat aan doen.'
Aanvankelijk blij en trots maar allengs kritieser bekeken we de foto's en filmpjes die de gastvrouw ons had toegestuurd. Opnames van ons optreden, met onze band, bij haar thuis. Wat een heerlijke middag was het geweest. We speelden als een zonnetje en er was lief en leuk publiek.
Fijne oppepper voor ons als band; we hadden zo hard geoefend! Maar toen, de dagen daarna, kwam die keiharde confrontatie! Met onszelf. De keiharde realiteit. 'OMG, ben ik dat?! '
Het overschaduwde onze blijheid helemaal een beetje. Het kwam binnen!
Van weeromstuit ging de man elke avond filmpjes kijken op You-tube. Over mensen met zwaar overgewicht die heel snel, heel veel afgevallen waren. Ik liet 'm maar en las mijn boeken, beneden, op de bank. Ineens: 'Venus, kom, moet je kijken! Snel. Kom!'  Eenmaal boven gekomen moest ik gaan zitten. Hij 'spoelde' het filmpje terug. 'Woooooh! Wat vreselijk!' Een man was 60 kilo afgevallen in een half jaar tijd. Maaaarrrr, het vel van zijn eens zo dikke buik was niet geslonken. Nee, het was een grote vlees- met vel-zak geworden. Een zak die tot op zijn knie hing. De hele dag moest hij dat bungelende ding meetorsen. Hij deed 'm maar in zijn linker broekspijp. Gelukkig was daar de knappe chirurg die de zak van 12 kilo eraf sneed. Hup, in de verbrandingsoven ermee.
'Bleeeeh, gatver. Zullen we naar wat leukers gaan kijken, man?'  Over naar Netflix. Kijk aan! Ook iets over afvallen. Een Australische serie over veel te dikke mensen die door vrienden en familie stiekem opgegeven waren voor het tv-programma 'Get your Sexyness back.'  Slim in elkaar gezet, dat  programma want: knappe en sympathieke deelnemers, jong, in elk geval nog jong genoeg om snel af te kunnen vallen, met een hechte groep van hulpvaardige vrienden en familie om zich heen. En met elk een tranen-trekkend mooi doel voor na de gestelde 3 maanden afvallen. De een ging zijn meisje ten huwelijk vragen; de ander opende met haar dochter - bij ontstentenis van een vader - het bal.
Successtory op successtory. Maar,  tja, ja, niet helemaal eerlijk, want als je zo heel erg te zwaar bent, en je krijgt een - goodlooking-  coach voor het sporten en elke dag wordt alles wat je doet gefilmd, dan vliegen de eerste maandjes de kilo's er heel snel af.... We vroegen ons af hoe dat na die drie maanden verder zou gaan.
Maar goed, we waren toch helemaal enthousiast: 'Gaan we ook zo doen, Venus! Elke dag sporten, dieet houden, veel bewegen en we nemen ook zo'n coach.' De volgende ochtend waren we alweer ontnuchterd. 'Niks voor ons; drie keer per week naar de sportschool, een coach... nee, weggegooid geld.' 'Hey, we hebben toch zelf van die cardio apparaten in huis, man. We gaan gewoon thuis beginnen. We stoppen met snoepen,  met al dat brood met roomboter. We wandelen en fietsen naar ons werk en weer naar huis. Dan moeten we toch wel afvallen. En we zetten onszelf - op een leuke manier - onder druk door ons proces op Instagram te zetten. Ook ons gewicht!'
De man was enthousiast en bedacht een naam: Schoon aan de haak. 'Venus, we doen het samen, dat stimuleert. We zijn elkaars coach. En onze volgers zijn ons publiek!' Ik rekende uit hoeveel we samen schoon aan de haak zouden wegen (180 kilo), maakte een Instagram account aan en  #schoonaandehaak was een feit.
Ik moet 10 kilo afvallen in drie maanden, de man 15. Morgen ons tweede weegmoment. Griezelt u met ons mee?