Overal dwarrelt wit poeder. Bouwvakkers-radio voluit met Techno en Top 40 hits (+ 2 driftig mee-schallende tenoren). Werklampen all over the place. Vloeren bedekt met plastic en papier. Koffie en koek op zijn tijd. En dan maar even wachten met dat toiletbezoek, want tja, dat poept zo ongemakkelijk met wildvreemden voor je wc-deur. Zelf nemen de heren het niet zo nauw: ze plassen gewoon met de deur open.
Maar mooi wordt het! Wat zijn dat toch een vaklui, die stukadoors. Wat zeg ik: kunstenaars zijn het! Mijn gedateerde hal toveren ze om in een eigentijds snoepje voor het oog. Alles strak wit met van die hoekmaatjes, scherper dan het scherpste mes.
Enthousiast bewonderen de man en ik tussen de bedrijven door de voortgang. Lopen goedkeurend rond. De muurvarkens stralen; trots op hun werk. En terecht!
Maar dan zien de man en ik het gelijktijdig: 'Die vloer... die kan nu eigenlijk niet meer. Geen gezicht toch, zo'n strakke muur en dan zo'n jaren '80 tegeltjes vloer eronder.' 'Zeker Venus, maar als we dat aanpakken, dan meteen maar doortrekken naar de huiskamer en de keuken; want dat kan ook niet meer, met dat versleten jaren '70 parket en die jaren '90 terra cotta tegels in de keuken'.
Dus toogden de man en ik naar de woninginrichting-zaak in het dorp. Terwijl de kunstenaars ons huis al zingend en schallend verder verfraaiden, lieten wij ons informeren over hippe vloerbedekking zoals : laminaat, PVC en Novillon. Verlekkerd bestudeerden we allerlei kleuren en materialen. Betonvloeren-look, white wash eiken, rustiek eiken, tropisch 'hardhout' ... you name it. En kijk toch eens, ze verkochten er ook mooie gordijnen en luxaflex bij, in allerlei hippe kleuren en... en... 'Daar moet dan eigelijk ook een nieuwe bank bij, vind je ook niet? Zo'n groene, mosgroen. Mooi man. Zie je het al voor je?'
Met een kop vol inspiratie fietsten we weer huiswaarts. Daar schalde nog steeds de bouwvakkers-radio en dwarrelde nog meer wit poeder door het huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten