Steeds als ik er voorbij loop denk ik: 'Wooooh, te gek man! Je kunt er hier gewoon tegen leunen, tegen de lucht. Het bezoek bestaat voornamelijk uit toeristen. Jongemannen met petjes, T-shirts met opdruk, openhangende jacks, hippe schoenen. Na het roken staren ze wat voor zich uit, leunend tegen de pui of binnen op de banken. Rustig volkje wel.
Heel wat anders dan het volkje om de hoek. Marktlui. Wat kunnen die een ruzie maken. Om een metertje ruimte of om scooters die in de weg staan. In plat Amsterdams.
Of anders wel die gastjes op hun scooters die expres heel hard gas geven als ze weer een paar van die slome duikelaars het fietspad op zien lopen. Ze van achteren met een grote boog inhalen, toeterend en scheldend in het Amsterdams-Marokkaans.
'Pfoeh', denk ik terwijl ik een leeg bordeel inkijk - het is nog te vroeg voor de dames om de hoge barkrukken achter het raam te bestijgen - 'hoe zal het in mijn tuintje zijn? Zouden de Pioenrozen al bloeien?'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten