'Zullen we lekker 'n ijsje nemen?' 'Is goed', zegt mijn man en gaat op de ronde stenen bank bij de stranduitgang zitten. Ik onderwijl haal twee oubliehoorns met een toeter softijs.
In de tien stappen terug naar mijn man, begint het ijs al een beetje te smelten. 'Snel hoor, goed doorlikken.'
We voegen de daad bij het woord en likken eerst het smeltende ijs van de bovenkant van de oubliehoorn. Krijgen ijs op onze wangen en vegen het weg.
Dan komen er kindertjes in zicht; twee jongetjes aan de hand van hun moeder, lekker landerig na 'n dagje strand. Ze ogen warm en dorstig. Ik neem grote likken van de toeter ijs en heb direct succes. Ze lopen meteen te likkebaarden en kijken met grote ogen naar mij en mijn man. Of eerder: naar onze ijsjes. 'Mmmm', ik neem nog een paar likken en smikkelsmek 'n beetje na. Kijk schuinsweg vanachter mijn ijsje naar de jongetjes die nu omgedraaid lopen om mijn ijsje maar goed te zien. Ik glimlach liefjes, zo van: 'lekker ijsje he?'
'Mam, maaaaam, mag ik 'n ijsje? Ja mam, mogen we 'n ijsjeeeeeh?' 'Jongens! Doorrrrlopen! Nu!
Ik draai me naar mijn man en giechel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten