We hebben stuivertje gewisseld. Nu ben ik degene die als een ouwe zeehond loopt te blaffen. Jakkes! Er zit niks anders op dan me er maar bij neer te leggen, letterlijk en figuurlijk.
Althans, na de ochtendrituelen willen we toch nog even door de stad struinen, nu heb ik er nog wel puf voor. Het is ook zulk lekker weer en er is zoveel te zien buiten. We appen de kinders dat het redelijk gaat, maar dat we even een dagje moeten chillen in en rond het hotel. Voor hen ook best fijn, denken we, een dagje rust.
In ons buurtje, Tsim Sha Sui bruist het van het leven. Het is zaterdag en dat is te merken op straat. Er zijn veel mensen aan het shoppen. En er is genoeg te shoppen hier. Ongelooflijk veel parfumerie-zaakjes annex farmacien zijn er. Boetiekjes, maar ook zaken waar je maatkleding kunt laten maken. Fruit en groente-zaakjes. Camerazaken. We zien een zaakje vol prachtige Chinese wenskaarten. En heel veel eethuisjes.
Bij een van de boetiekjes zie ik een fijne, gele pet op het hoofd van een paspop. Die is voor mij! Want: nu ik zo verkouden ben is er niks vervelenders dan de hele dag die air-co op mijn kop. Bij elke kunstmatige koude windvlaag, barst ik in niezen uit en daar ben ik helemaal klaar mee. Die pet is fantastisch en kleurt bovendien ook nog mooi bij mijn gele shirt en mijn gele schoenen. Helemaal hip!
Tevreden met mijn aankoop kuier ik verder naast de man. We schieten fraaie plaatjes. Ruut is helemaal verliefd op de stegen hier. Daar is het licht namelijk heel mooi en er ligt allemaal interessante rommel, spullen die de winkeliers maar even achter zetten. Bureaustoelen, kerstversiering, lege dozen, tafeltjes.... Er zitten mensen een sigaretje te roken, even te pauzeren tussen het werken door.
Winkels zijn tot tien uur 's avonds open, het personeel maakt lange dagen. De meeste winkels zijn ook 7 dagen per week open. Hard werken, dus.
We belanden in een straatje waar allemaal eettentjes zitten. Bij een tentje staat een rij Hongkonezen tot buiten op straat te wachten; blijkbaar een heel goed tentje, maar in wachten hebben we geen zin. We kiezen voor een eettentje ernaast, die wordt gedreven door louter vrouwen.
Nemen rijstrolletjes, dumplings en de man krijgt een schaal vol zeewier met sesamzaadjes. Ik proef er even van, misschien ligt het aan mijn verkoudheid, maar het kan me niet zo bekoren, die vettige, glimmende zeewier-bladeren. De rijstrolletjes en dumplings gaan wel schoon op. Grote pot thee erbij: heerlijk!
Terug in het hotel mogen we van onszelf chillen aan de rand van het zwembad op de negende. Het is er heerlijk, de temperatuur loopt op tot zo'n 26 graden. Zodra we ons neer vleien op de ligstoelen, vallen we in een diepe slaap. Het is toch wat met ons oudjes: na een week zijn we nog steeds jetlag-gerig en dus ook nog eens verkouden. Gelukkig maar dat we hier zo lekker kunnen relaxen.
Daarna gaan we verder chillen op onze kamer: lezen en geloof het of niet, Netflixen. Omdat we geen zin meer hebben om erop uit te gaan, laten we roomservice iets te eten brengen. Superdeluxe voelt dat.
Daarna vallen we alweer in een diepe, diepe slaap. Ik houd mijn petje op, want elk air-co tochtje - ook op de kamer - leidt tot weer een nieuwe nies-aanval en daar heb ik mooi geen zin in. Bijzonder tafereeltje moet dat zijn, deze dame met haar gele pet op in bed. Maar ik slaap lekker.
Hongkong, vandaag maar even rustig aan gedaan dus. Fijn dat we even door de straatjes hebben gekuierd van ons buurtje, Tsim Sha Sui. Erg mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten