Na een lange vlucht, elf uur in je stoel zitten valt niet mee, landen we in Hongkong. Niet meer zoals vroeger, toen scheen je eerst een half uur tussen de hoge gebouwen te laveren, maar netjes efficiënt op het nieuwe vliegveld, een flink eind buiten de stad. De piloot maakt een keurige landing.
Zodra we het vliegtuig verlaten, verdwijnt mijn nekpijn (door al dat zitten) als sneeuw voor de zon. Opgetogen wandelen we door de hallen, op zoek naar de bagageband. Tot onze grote verrassing belanden we in een metro-hal. 'Huh', denken we, 'gaan we nu de verkeerde kant op of...' Een vriendelijke medewerker in een pastelblauw jasje legt ons uit, dat we met de metro naar de bagageband rijden. En zo geschiede.
De koffers zijn er snel en we nemen een taxi. We kunnen kiezen uit vier soorten taxi's, moeten weer even navragen hoe het hier werkt. We blijken met de rode te moeten, de stads-taxi. De prijs ligt van tevoren vast. Dat scheelt een hoop gedoe bij het afrekenen.
Onderweg kijken we onze ogen uit. We vergeten het slaaptekort, want zien Hongkong ontwaken en dat is mooi om te zien. Het is half acht 's ochtends. De zon breekt door de wolken. De lucht doet ons Hollands aan, witte wolken vangen de weerkaatsing van het licht op het zeewater.
Hoge gebouwen langs de kade van de zee worden prachtig aan een kant belicht door de zon. Een enorme haven zien we. Hoge boogbruggen. We raken niet uigekeken.
Dan rijden we ons district binnen en al snel staan we aan de balie van ons hotel. Onze kamer op de zestiende verdieping is erg fijn. We installeren ons snel en gaan eten.
We hebben honger als een paard. Op de 23ste verdieping is de lounge, daar mogen we ontbijten. We kijken onze ogen uit: wat een uitzicht! Overzee kijken we, zien de pontjes oversteken naar Kowloon.
Onderwijl verorberen we een typisch jetlag ontbijt: warm eten en broodjes met jam door elkaar. Kop koffie erbij. Heerlijk. De man gooit nog eens een extra schep sambal over zijn rijst.
Onze zoon Koen en schoondochter Yuan vragen onderwijl via WeChat of we misschien toch al vandaag elkaar kunnen ontmoeten. 'Zou het lukken, zijn jullie niet te moe?' We spreken af dat we eerst gaan slapen en elkaar om zeven uur 's avonds ontmoeten.
Zowaar, het lukt ons, we vallen in een rare, diepe slaap. Daarna gaan we even met zijn tweetjes de buurt verkennen. Het is er fantastisch. Allemaal mooie winkeltjes. Lekker druk op straat. Er blijken ook veel taylors uit India te bivakkeren. In no time worden we met onze slaperige koppies meegelokt naar het atelier van ene mijnheer Vapra, die wel heel erg handig op ons in begint te praten. Het zweet breekt mijn man uit. We willen hier weg en we rukken ons los van zijn verkooppraatjes. Met het meetlint in de handen kijkt Vapra ons teleurgesteld na.
Snel lopen we naar de waterkant. Daar is het goed toeven. Winkels als Gucci en het K11 museum trekken een bepaald publiek. We passeren Bruce Lee in brons en een of ander groot varken in het goud. Bijzonder allemaal. Onderwijl schallen de Christmas-songs over de boulevard. Mariah Carey incluis.
We schieten de eerste fotootjes; het licht is hier zo mooi, we raken bevangen. Het begint te schemeren en er varen allerlei werkboten langs, klaar met hun klussen. Ook die bijzondere Aziatische zeilboten, met opbollende rode zeiltjes, varen schommelend over de golven. Very cute.
Tegen zeven uur zijn we weer terug in het hotel en na wat wachten op de kinders, ontmoeten we ze eindelijk, onze schatten. Koen hebben we een half jaar niet gezien, Yuan bijna een jaar niet. Dikke knuffels en hugs. Yuan heeft een zak heerlijke candy's mee uit Noord Oost China, waar zij vorige week 'even' naar toe moest om haar visum te halen.
We gaan eten in het - hoe grappig - Chinese restaurant in het hotel. Maar dit is anders Chinees. Het eten is werkelijk waar verrukkelijk. Onderwijl kletsen we van maanden en maanden bij. Pas tegen tienen verlaten ze ons weer, terug naar hun woonwijk Jordan. Wij gaan slapen, alweer. Het tijdverschil laat zich echt enorm voelen. We zijn zo slaperig, dat we binnen 1 minuut vertrokken zijn.
Het leven is goed in Hongkong.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten